...

 ما همیشه صداهای بلند را می شنویم،پررنگ ها را می بینیم،سخت ها را می خواهیم،

 غافل از اینکه خوب ها آسان می آیند،بی رنگ می مانند و بی صدا می روند....

قلب من شاعری است...

 

 ما در همه زندگی می کنیم

 و همه در ما زنده اند

 در قلب هر انسانی ،شاعری است

 و در قلب هر انسانی،گنهکاری

 قلب تو شاعری است

 و قلب من گنهکاری که شعر نمی فهمد...

   (جبران خلیل جبران)

رویا...

با امیدی گرم و شادی بخش

با نگاهی مست و رویایی

دخترک افسانه می خواند:

نیمه شب در کنج تنهایی

بیگمان روزی ز راهی دور

می رسد شهزاده ای مغرور

می خورد بر سنگفرش کوچه های شهر

ضربه ی سم ستور باد پیمایش

«فروغ فرخ زاد»

باز هم به خاطر بهترینم «رویا» نوشتم!!!