نا تمام...

چه زود گذشت همه چیز مانند ابر و برق گذشتند...!

آنقدر زود که تا سرم را برگرداندم دیدم پلهایی پشت سرم هستند که تا حدودی درست شده اند اما کامل نه...!

یعنی آنقدر زمان زود گذشت که دیگر نتوانستم همه را زودتر از وقت موعد درست کنم...

و این یعنی نا تمام،ناتمام ماندن کارهایی که می شد وقت گذاشت و ساخت،از نو...

اما وقتی با خودم می اندیشم،به این پی میبرم حداقل توانستم جبران کنم،

جبران پلهای خراب شده!باآنکه همه ی آنها ساخته نشد اما بیشتر آنها ساخته شد...

_____________________________________________________________________
پ ن:چه زود بهمن ماه به اتمام رسید...خیلی زود تمام شد.

پ ن:اسفند سالروز من...

پ ن:ممنون که هنوزم صدایم را می شنوی